نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 دانشیار گروه روابط بین الملل، دانشگاه خوارزمی، تهران، ایران
2 پژوهشگر پسا دکتری روابط بین الملل، دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دانشگاه خوارزمی تهران، نویسنده مسئول
چکیده
ظهور و قدرت‌یابی چین در عرصه جهانی و منطقه‌ا‌ی منجر به حساسیت ایالات متحده و شرکای لیبرال آن با طرح ابتکارات امنیتی و اقتصادی برای مهار پکن شده است. ائتلاف کواد، ائتلاف اوکاس، راهبرد جداسازی و محدود سازی چین به کمک شرکا از جمله این ابتکارات برای مهار چین است. در ادامه طرح‌ها و ابتکارات آن‌ها، ناتو به عنوان بازوی امنیتی-نظامی نیز تمرکز بر چین را افزایش داده و برنامه و اقداماتی را تدارک دیده که واکنش مقامات چین را در پی داشته و نشان از حضور مؤثرتر این بازیگر در ایندو پاسیفیک دارد. هدف این مقاله تبیین استراتژی ناتو برای مهار چین است و به روش تحلیلی-تبیینی به این پرسش پاسخ می‌دهد که ناتو چگونه درصدد گسترش دامنه نفوذ خود در منطقه‌ی ایندو پاسیفیک برای مهار چین است؟ در پاسخ فرض بر این است که ناتو با تغییر مفهوم استراتژی و افزایش تمرکز بر چین به دنبال تقویت پیوند با شرکای لیبرال و زمینه‌سازی اجماع بین آن‌ها برای مهار چین در ایندو پاسیفیک است. نتایج نشان می‌دهد که اسناد ناتو و اعضای آن تمرکز بر روی منطقه ایندو پاسیفیک- به‌صورت ویژه چین- را افزایش داده‌اند و قالب‌های همکاری و اقدامات عملی با شرکای لیبرال (ژاپن، کره‌جنوبی، هند، استرالیا و نیوزلند) در حال پیاده‌سازی است.
کلیدواژه‌ها
)
ارسال نظر در مورد این مقاله