نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسنده
دانشیار روابط بین الملل ، دانشکده حقوق و علوم سیاسی ، دانشگاه تهران
چکیده
دیپلماسی دفاع، دارای پیشینۀ تاریخی طولانی و همزاد با قدرت نظامی است که وظیفۀ کاربست آن را در قالب دیپلماسی در زمان جنگ و صلح به‌عهده داشته است. به‌دلیل پیچیدگی و آشوبی شدن سیستم بین‌الملل، در قالب الگوی غیرخطی، قدرت، به‌عنوان پیشران اصلی دیپلماسی دفاع، به الگوی شبکه‌ای تغییر یافته است که پیچیدگی ساختاری، فرایندی، سازه‌ای، و قاعده‌ای را به‌عنوان ویژگی‌های تعریف‌کنندۀ آن مطرح کرده است. با توجه به نوپدیدی سیستم‌های بین‌المللی غیرخطی و جدال‌های نظری در این حوزه، ادبیات روابط بین‌الملل در تبیین دستگاه تحلیلی دیپلماسی دفاع دچار عقب‌ماندگی جدی هستند و برهمین‌اساس، این پرسش اساسی به‌عنوان دغدغۀ اصلی پژوهش حاضر مطرح است که «برپایۀ اصول و مبانی نظریۀ سیستم‌های پیچیده و آشوبی، دستگاه تحلیلی دیپلماسی دفاع، چگونه قابل‌بازسازی مفهومی است». در پاسخ به این پرسش و با بهره‌گیری از روش آبدکشن که بر واقعیت‌های نوپدید و شیوۀ یافتن بهترین تبیین برای آن‌ها تأکید دارد، مقاله حاضر، دیپلماسی دفاع شبکه‌ای چندلایه را به‌عنوان مفهومی نوآورانه به ادبیات روابط بین‌الملل ارائه می‌دهد. ویژگی اصلی این مفهوم، دلالت آن بر دیپلماسی دفاع به‌عنوان یک سیستم با هسته مرکزی سخت بر محوریت سیستم‌های کنترل واحد‌ـ‌پایه‌ای است که سیستم‌های کنترل دیگر، به‌عنوان سیستم‌های حمایتی بر روی آن بنیان نهاده شده و در قالب سیستم یکپارچه با پیوندهای کارکردی میان لایه کنترلی، به‌صورت هیبریدی عمل می‌کند.
کلیدواژه‌ها
strategic L2 development. Studies in Second Language Learning and Teaching, 10(1),
21-44.
Arquilla, J. (1995). Bound to fail: Regional deterrence after the cold war. Comparative
Strategy, 14(2), 123-135.
Art, R. J. (1980). To what ends military power? International Security, 4(4), 3-35.
Berglund, C., & Souleimanov, E. A. (2020). What is (not) asymmetric conflict? From
conceptual stretching to conceptual structuring. Dynamics of Asymmetric Conflict, 13(1),
87-98.
Biddle, T. D. (2020). Coercion Theory: A Basic Introduction for Practitioners (Spring 2020).
Texas National Security Review.
Charillon, F., Balzacq, T., & Ramel, F. (2020). Defense Diplomacy. In Global Diplomacy
(pp. 267-278): Springer.
Cheyre, J. E. (2013). Defence diplomacy. In The Oxford handbook of modern diplomacy.
Cottey, A. (2013). Reshaping defence diplomacy: new roles for military cooperation and
assistance: Routledge.
Dodd, T. (1997). The Strategic Defence Review: Great Britain, Parliament, House of
Commons, Library.
Drab, L. (2018). Defence diplomacy–an important tool for the implementation of foreign
policy and security of the state. Security and Defence Quarterly, 20(3), 57-71.
Du Plessis, A. (2008). Defence diplomacy: conceptual and practical dimensions with specific
reference to South Africa.
Erol, M. S. (2015). Hybrid Warfare Studies and Russia’s Example in Crimea. Gazi Akademik
Bakış, 9(17), 261-277.
Filippidou, A. (2020). Deterrence: Concepts and Approaches for Current and Emerging
Threats. In Deterrence (pp. 1-18): Springer.
Fromm, J. (2004). The emergence of complexity: Kassel university press Kassel.
Ghasemi, F. Conceptual Reconstruction of Regional Deterrence Theory and Designing Its
Patterns on the Basis of the Theories of Power Cycles and Networks.”. Defensive
Strategy, 38, 103-146. [ In persian]
Ghasemi, F. (2011). Theories of International Relations and regional studies. Tehran: Mizan
Legal Foundation.[In persian]
Ghasemi, F. (2013). Theories of international relations: Theoretical foundations of
international order and regimes. Tehran: Mizan. [ In persian]
Order in the New International Politics. Geopolitics Quarterly. [ In persian]
Harkavy, R. E. (1998). Triangular or indirect deterrence/compellence: Something new in
deterrence theory? Comparative Strategy, 17(1), 63-81.
Hoffman, F. G. (2007). Conflict in the 21st Century: The Rise of Hybrid Wars (Arlington.
VA: Potomac.
Huth, P., & Russett, B. (1993). General deterrence between enduring rivals: Testing three
competing models. American Political Science Review, 61-73.
Johnson, J. C., & Joiner, S. (2019). Power changes, alliance credibility, and extended
deterrence. Conflict Management and Peace Science, 0738894218824735.
Kasemsap, K. (2020). Utilizing complexity theory and complex adaptive systems in global
business. In Foreign Direct Investments: Concepts, Methodologies, Tools, and
Applications (pp. 474-500): IGI Global.
Kavalski, E. (2007). The fifth debate and the emergence of complex international relations
theory: notes on the application of complexity theory to the study of international life.
Cambridge Review of International Affairs, 20(3), 435-454.
Lartey, F. M. (2020). Chaos, Complexity, and Contingency Theories: A Comparative
Analysis and Application to the 21st Century Organization. Journal of Business
Administration Research, 9(1), 44-51.
Lebow, R. N. (2020). Deterrence and Compellence. In A Democratic Foreign Policy (pp. 75-
102): Springer.
Mahmoud, M. S. (1977). Multilevel systems control and applications: a survey. IEEE
transactions on Systems, Man, and Cybernetics, 7(3), 125-143.
Manson, S. M. (2001). Simplifying complexity: a review of complexity theory. Geoforum,
32(3), 405-414.
Mir, N. A. (2020). Power and Diplomacy: India’s Foreign Policies during. Journal of Defence
Studies, 14(1-2), 119-123.
Morgan, P. M. (2003). Deterrence now (Vol. 89): Cambridge University Press.
Morgan, P. M. (2005). Taking the long view of deterrence. Journal of Strategic Studies,
28(5), 751-763.
Mumford, A. (2020). Understanding hybrid warfare. Cambridge Review of International
Affairs, 1-4.
Powell, R. (1990). Nuclear deterrence theory: The search for credibility: Cambridge
University Press.
Quackenbush, S. (2011). Understanding general deterrence: Theory and application:
Springer.
24(4), 315-343.
Smith Jr, E. A. (2001). Network-centric Warfare: What’s the Point? Naval War College
Review, 54(1), 59-75.
Snyder, G. H. (1991). Alliances, balance, and stability. In: JSTOR.
Sperandei, M. (2006). Bridging deterrence and compellence: an alternative approach to the
study of coercive diplomacy. International Studies Review, 8(2), 253-280.
Tan, S. S. (2012). ‘Talking Their Walk’? The Evolution of Defense Regionalism in Southeast
Asia. Asian Security, 8(3), 232-250.
Tarasenko, F. (2020). Elements of Complexity Theory. In Applied Systems Analysis (pp. 233-
240): CRC Press.
Walt, S. M. (1985). Alliance formation and the balance of world power. International
Security, 9(4), 3-43.
Walt, S. M. (1990). The origins of alliance: Cornell University Press.
Zagare, F. C., & Kilgour, D. M. (2000). Perfect deterrence (Vol. 72): Cambridge University
Press.
)
ارسال نظر در مورد این مقاله