نوع مقاله : مقاله پژوهشی
نویسندگان
1 گروه علوم سیاسی،دانشکده اقتصاد و علوم اداری،دانشگاه اصفهان،شهر اصفهان،ایران
2 دانشیار گروه علوم سیاسی دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اصفهان(نویسنده مسئول)
3 دانشیار گروه علوم سیاسی دانشکده علوم اداری و اقتصاد دانشگاه اصفهان
چکیده
از پایان جنگ سرد تا امروز، چین همواره روابط خود با دو منطقهی خلیج فارس و آسیای مرکزی را توسعه داده است. نفوذ چین معادلات را تغییر داده و برای جمهوری اسلامی ایران که یکی از قدرتهای مهم منطقهای است، پیامدهای مختلفی داشته و دارد. با این حال، سیاست خارجی هر دو کشور در قبال یکدیگر تا امروز یکدست نبوده است. بنابراین هدف اصلی این مقاله، پاسخ به این سئوال است: چرا موقعیت جمهوری اسلامی ایران، به دلیل درهمتنیدگی منافع و همچنین به دلیل وجود تضادها، از سیاست خارجی چین به عنوان یک ابرقدرت نوظهور در خلیج فارس و آسیای مرکزی متاثر است؟ مقالهی حاضر، با استفاده از روش کیفی و رویکرد توصیفی ـ تحلیلی، مورد مطالعاتی خود را در چارچوب مفهومیِ پراگماتیسم و از طریق منابع کتابخانهای و اینترنتی تحلیل میکند. بر طبق یافتههای تحقیق، هم ایران و هم چین روابط نامتقارنی با همدیگر به ویژه در آسیای مرکزی و خلیج فارس دارند که فهم آن از طریق پراگماتیسم موجود در سیاست خارجی این دو کشور قابل درک است؛ هر چند رویکرد پراگماتیکی آنها لزوماً یکی نیست.
کلیدواژه‌ها
)
ارسال نظر در مورد این مقاله